IMPLANTOLOGIA

Brak nawet pojedynczego zęba, zwłaszcza w przednim odcinku łuku zębowego, to poważny problem zarówno natury estetycznej, czynnościowej (zaburzenie funkcji żucia), psychologicznej (nieustanne uczucie niepewności, brak pewności siebie), a nawet społecznej ( piękny, pełny uśmiech to atut zarówno w życiu prywatnym i zawodowym). Od ponad 30 lat idealnym rozwiązaniem wszystkich tych problemów są IMPLANTY dentystyczne, które:

  • przywracają pacjentowi piękny, pewny uśmiech;
  • umożliwiają trwałe odtworzenie brakujących zębów;
  • zapewniają pacjentowi pełny komfort fizyczny i psychiczny;
  • zapewniają doskonały efekt estetyczny i naturalny wygląd uzębienia;
  • pozwalają uniknąć kłopotów związanych z tradycyjnymi uzupełnieniami protetycznymi (wyjmowanie protez, szlifowanie zębów).

Stosowane dziś implanty stomatologiczne to niewielkie, tytanowe śruby umieszczane chirurgicznie w kościach szczęk, zastępujące korzeń brakującego zęba oraz tworzące podbudowę dla nowej korony zęba.Są to implanty stomatologiczne gwarantujące naszym pacjentom najwyższą jakość, bezpieczeństwo oraz znakomitą estetykę.

CHIRURGIA PRZEDIMPLANTACYJNA

Są to zabiegi przygotowujące kość do wszczepienia implantu, np. w sytuacji braku dostatecznej ilości tkanki kostnej – augumentacja kości lub braku miejsca koniecznego do umieszczenia wszczepu – podniesienie dna zatoki szczękowej. Aby zapewnić odpowiednie podłoże dla wszczepu, stosuje się materiały pobudzające tworzenie się tkanki kostnej (Bio-oss, Bio-guide), pełniące rolę pewnego rodzaju matrycy, na której może dojść do narastania kości i wypełnienia istniejącego ubytku. Z kolei w przypadku konieczności wszczepienia implantów w szczęce w okolicy zębów przedtrzonowych i trzonowych, z jednocześnie nisko położoną zatoką szczękową, przeprowadza się zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej.

WSZCZEPIANIE IMPLANTÓW – CZĘŚĆ CHIRURGICZNA

Zabieg wszczepienia implantów to bardzo delikatny i precyzyjny zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Polega on na umieszczeniu implantu w odpowiednim położeniu w kości. Następnie rozpoczyna się okres gojenia – osteointegracji – wytwarzania się trwałego zespolenia miedzy powierzchnią tytanowego wszczepu a kością. Rutynowo proces ten trwa 2-6 miesięcy, a gdy warunki w jamie ustnej są korzystne zespolenie implantu może nastąpić szybciej. Po tym czasie można przejść do kolejnego etapu leczenia – części protetycznej.

NA CZYM DOKŁADNIE POLEGA ZABIEG WSZCZEPIENIA IMPLANTÓW

W pierwszej kolejności opracowywany jest całościowy plan na podstawie wyników badań, oczekiwań pacjenta oraz pomiarów kostnych. Zabieg polega na wykonaniu otworów w ściśle określonych miejscach kości, następnie w te miejsca wkręcane są implanty a następnie pokrywane dziąsłem dla lepszego gojenia. W zależności od ilości wszczepianych implantów zabieg trwa od pół do dwóch godzin. Wprowadzenie jednego lub kilku implantów w dobrze ukształtowaną kość jest zabiegiem bezbolesnym gdyż stosowane jest standardowe znieczulenie miejscowe i nie wymaga od pacjenta przerwy od codziennych obowiązków. Okres gojenia trwa od 2 do 6 miesięcy i pacjent może tymczasowo bez obawy używać protez tradycyjnych.

Po upływie czasu gojenia lekarz odkrywa wierzch implantu aby na kilkanaście dni zamocować śrubę gojącą przedłużającą implant do brzegu dziąsła. To jest najbardziej oczekiwany moment wygojenia się śluzówki i wyprofilowania brzegu dziąsłowego w naturalnym kształcie gdyż kolejne wizyty będą przynosić upragniony efekt pięknego uśmiechu. Lekarz pobierze wyciski a technik protetyk przygotuje koronę, most lub protezę zatrzaskową, którą stomatolog przymocuje do zrośniętych z kością implantów.

Czasem lekarz decyduje się na wprowadzeniu implantu bezpośrednio po ekstrakcji, co skraca czas leczenia i korzystnie wpływa na zachowanie tkanki kostnej i dziąsła wokół implantu, co jest szczególne ważne w strefie estetycznej jamy ustnej. Każdorazowo lekarz decyduje o możliwości takiego leczenia.

WYKONYWANIE UZUPEŁNIEŃ OPARTYCH NA IMPLANTACH – CZĘŚĆ PROTETYCZNA

Rozwinięcie technologii implantologicznej otworzyło przed protetyką całkiem nowe i różnorodne możliwości terapeutyczne. Postępowanie protetyczne zależy od ilości brakujących zębów oraz rodzaju planowanego uzupełnienia:

  • korony protetyczne;
  • mosty uzupełniające częściowy brak uzębienia;
  • mosty uzupełniające całkowity brak zębów;
  • protezy całkowita – to proteza całkowita wsparta o wprowadzone implanty. Najczęściej taka sytuacja zdarza się w
  • bezzębnej żuchwie kiedy nie możemy wprowadzić implantów w odcinkach bocznych aby wykonywać uzupełnienie stałe (duży zanik tkanki kostnej, względy finansowe pacjenta). Wprowadza się 2 lub 4 implanty w odcinku międzybródkowym i wykonuje protezę wspartą na belce lub zatrzaskach. W sprzyjających warunkach całość leczenia można przeprowadzić w ciągu jednego dnia.

W sprzyjających warunkach możliwe jest założenie prowizorycznej korony bezpośrednio po zabiegu wprowadzenia implantu. Szczególnie ważne jest to w odcinku przednim jamy ustnej gdy zależy nam na wysokiej estetyce. Każdorazowo decyzję o takim leczeniu podejmuje lekarz.

PRZEBIEG LECZENIA

Całe leczenie przebiega według ściśle wypracowanych procedur. Pierwsza wizyta poświecona jest szczegółowej diagnostyce, na którą składa się:

  • wywiad, który pozwala na uzyskanie informacji na temat potrzeb i oczekiwań pacjenta, daje obraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta (ze szczególnym uwzględnieniem chorób serca, płuc, wątroby, tarczycy, ewentualnej cukrzycy, osteoporozy czy zaburzeń krzepnięcia). Istotne są również dane o nawykach higienicznych pacjenta – idealna higiena jamy ustnej ma niebagatelne znaczenie w powodzeniu leczenia.
  • badaniem – podczas tego nieodzownego elementu diagnostyki, obejmującego szczególnie dokładnie potencjalne miejsce umieszczenia implantu, lekarz ocenia:
    • tkanki miękkie – stan błony śluzowej (grubość, kolor, ruchomość);
    • uzębienie – próchnica, ruchomość;
    • przyzębie – krwawienie, kieszonki dziąsłowe;
    • stan zgryzu;
    • obszary bezzębne – szerokość i wysokość wyrostków zębodołowych;
    • poziom higieny jamy ustnej – płytka nazębna, kamień i osad nazębny.
  • badania dodatkowe – najczęściej stosowane są techniki rentgenowskie (głównie pantomografia), pozwalające na ocenę: ilości i stanu kości mającej stanowić podłoże dla wszczepu – punkt wyjścia w planowaniu leczenia, stanu zębów sąsiadujących z luką, rozmiar i położenie struktur anatomicznych mogących utrudniać przeprowadzenie zabiegu (dno zatoki szczękowej, jamy nosowej, kanały nerwów).
  • Tomografia komputerowa – wykonywana jest najcześciej przy rozległych zabiegach oraz w przypadkach, kiedy ilość kosci jest bardzo mala i musi zostac określona bardzo precyzyjnie
  • RVG – radiwizjografia sródzabiegowa

Po uzyskaniu i przeanalizowaniu niezbędnych danych, lekarz przedstawia pacjentowi informacje na temat możliwych w danym przypadku rozwiązań leczniczych. Jest to również odpowiedni moment na rozwianie wszelkich wątpliwości pacjenta, zapoznanie się z planem leczenia i podjęciem decyzji o leczeniu.
W dalszym etapie rozpoczyna się leczenie właściwe składające się z części chirurgicznej i protetycznej.
Nieodzownym elementem kuracji są wizyty kontrolne, w czasie których lekarz ma możliwość oceny efektów leczenia, pacjent zaś zgłoszenia swoich spostrzeżeń.